ธารน้ำใจช่วย น้องเบียร์ 9 ขวบ เดินเท้าเปล่ากลับบ้าน 18 กม. ร่ำไห้อยากเรียน ต้องแอบไปเอง หลวงตาเชื่อเป็นพ่อกลับชาติมาเกิด เผยเรื่องทำอึ้ง จนปักใจเชื่อ
วันที่ 19 เม.ย.66 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า จากกรณี ส.ต.ท.อนุสรณ์ หอมหวล อายุ 31 ปี ผบ.หมู่ หน่วยปฏิบัติการพิเศษ สภ.ไชยวาน เข้าไปช่วยเหลือชาวบ้านที่รถยนต์จอดเสีย บริเวณถนนระหว่างบ้านคำ-บ้านคำเลาะ ต.คำเลาะ อ.ไชยวาน จ.อุดรธานี แต่บังเอิญไปเจอ ด.ช.เบียร์ วัย 9 ขวบ เดินเท้าเปล่าตากแดดจากวัดป่าบ้านคำบอน จะกลับบ้านที่บ้านเพียปู่ ต.ไชยวาน ระยะทางประมาณ 18 กม. จึงพาไปส่งถึงบ้าน เมื่อไปถึงกลับพบภาพสุดหดหู่ โดย ด.ช.เบียร์ บอกว่า นอนที่บ้านเพียงลำพัง มีเสื่อผืน หมอนใบ ไม่มีผ้าห่ม เนื่องจากไปหาพ่อไม่ได้ พ่อจะทำร้าย ส่วนข้าวก็ขอชาวบ้านและขอไปกินข้าวที่วัด และไปรับจ้างครูรดน้ำต้นไม้ได้เงินครั้ง 50-60 บาท
ต่อมาวันนี้ ผู้สื่อข่าวเดินทางไปที่ วัดพุทโธศรัทธาราม บ้านคำบอน ต.คำเลาะ อ.ไชยวาน จ.อุดรธานี โดยพบกับ ด.ช.เบียร์ มาอยู่ที่วัดกับหลวงตาเดวะธัมโม อายุ 73 ปี ซึ่งเป็นปู่ของ ด.ช.เบียร์ ซึ่ง นายสุกิจจา กิจรักษา นายอำเภอไชยวาน, พ.ต.อ.รัฐพลชัย เพ็ญสงคราม ผกก.สภ.ไชยวาน และเจ้าหน้าที่จากบ้านพักเด็กและสตรี จ.อุดรธานี พร้อมมอบเงินช่วยเหลือจำนวนหนึ่ง รวมทั้งเสื้อผ้าที่มีผู้ใจบุญส่งมาให้
ด.ช.เบียร์ กล่าวว่า เมื่อวานเดินกลับบ้าน เพราะอยากไปเล่นกับเพื่อน อยู่ที่วัดไม่มีเพื่อนเล่น เจอตำรวจใจดีพาไปส่งถึงบ้าน แถมให้เงินอีก 100 บาทเพื่อซื้อรองเท้า ส่วนที่ไม่กล้ากลับไปหาพ่อ เพราะพ่อทำร้าย อยากให้เลี้ยงน้องอีก 2 คน ตอนที่เปิดโรงเรียนต้องแอบไปแต่เช้า เพราะอยากเรียนหนังสือ แต่พ่อไม่อยากให้ไป ตนอยากเรียนหนังสือสูงๆ โตขึ้นอยากเป็นนักฟุตบอล ส่วนเงินที่ใช้จ่ายตนก็ไปหารับจ้างเอง
ขณะที่ผู้สื่อข่าวถามว่าตอนนี้มีผู้ใจบุญเอาสิ่งของและเงินมาให้ แต่ ด.ช.เบียร์ บอกว่า ไม่อยากได้อะไร หากอยากได้จะหาเงินไปซื้อเอง ตอนนี้ไม่อยากไปอยู่กับพ่อแล้ว อยากจะอยู่กับหลวงตา
ทางด้าน หลวงตาเดวะธัมโม บอกว่า อาตมาเพิ่งบวชได้ 3 พรรษา เพิ่งรับหลานมาอยู่ด้วยเมื่อไม่กี่วันมานี้ แต่เมื่อวานหลานจะไปเล่นน้ำ เลยดุด่าไม่ให้ไปกลัวจมน้ำตาย จากนั้นก็ไม่เห็นหลานอีกเลย จนเมื่อคืนวานนี้ผู้ใหญ่บ้านพามาส่งที่วัด สำหรับพ่อของ ด.ช.เบียร์ เป็นลูกชายของอาตมา แต่ไปได้ภรรยาใหม่เลยไม่ค่อยสนใจลูกเท่าไร เท่าที่รู้ลูกของอาตมาไม่อยากให้ ด.ช.เบียร์ไปโรงเรียน เพราะอยากใหเดูแลน้องอีก 2 คน รวมทั้งถูกพ่อทำร้ายด้วย และตัวหลานเองก็อยากไปโรงเรียน จนบางครั้งต้องแอบย่องไปแต่ตอนเช้าตรู่ พอเลิกเรียนก็ไม่กลับบ้านไปนอนที่บ้านร้างคนเดียว เรื่องนี้อาตมาก็รู้มาตลอด จากนี้จะเอาหลานมาดูแลที่วัดเลย
สาเหตุที่ห่วงหลานมาก เพราะอาตมามีความเชื่อว่าเป็นพ่อของอาตมากลับชาติมาเกิด เนื่องจากตอนที่หลานยังไม่เกิด ได้ฝันถึงพ่อของอาตมา ซึ่งเป็นกำนันเก่าและถูก ผกค.สมัยก่อนยิงเสียชีวิต มาเข้าฝันบอกว่า ตั้งแต่พ่อตายไม่มีความสุขเลย เขาทรมานพ่อมากที่สุดเลย อาตมาก็ถามว่าทำไมพ่อมาได้ จะไม่มาได้ไงเพราะเอ็งอุทิศส่วนกุศลให้พ่อตลอด พ่อบอกอีกว่า แต่พ่อไม่ได้อยู่กับลูกนะ อาตมาก็บอกในฝันว่า จะไม่มาอยู่ได้ไง ทุกสิ่งทุกอย่างยังเหลืออยู่หมดเลย ยังไม่ขายอะไรเลย ให้อยู่ด้วยกัน ไม่นานลูกชายก็คลอดหลานเป็นผู้ชายชื่อเบียร์
ที่รู้ว่าเป็นพ่ออาตมากลับมาชาติมาเกิดแน่ๆ เพราะอาตมาป่วย มีญาติเอาปลามาฝาก แต่หลานคนนี้ได้บอกว่า ไม่เอาหรอกมาน้อยนิดนึงให้ไปเอาที่นาของเรา อาตมาก็ตกใจ หลังจากหายป่วย อาตมาพาหลานขับผ่านที่นา หลานก็ชี้ให้ดูนี่ๆ นาเรา ตอนนั้นอาตมาถึงกับอึ้ง แถมยังจำน้องสาวที่อยู่ต่างจังหวัดได้ และยังชี้ให้ดูว่า นี่ๆ บ้านของเรา แต่ตอนนี้ไม่ใช่บ้านเรา หลานตอนนั้นแค่เดินได้และตัวเล็กๆ พูดได้บางคำ นิสัยใจคอก็เหมือนพ่อของอาตมาทุกอย่าง จึงเชื่อว่าเป็นพ่อกลับชาติมาเกิด
